Sagan
Fyrir rúmri viku kom hingað gestur sem ég hreinlega þoli ekki, ég er nú yfirleitt með jafnaðargeð mikið og umburðalynd en þessi gestur fór óendanlega mikið í taugarnar á mér. Og að sjálfsögðu leist gesti þessum best á svefnherbergið mitt og vildi hvergi annarsstaðar vera!! Auðvitað er ég með eindæmum gestrisin og lét gestinum eftir svefnherbergið og svaf í sófanum! Daginn eftir ætlaði ég að reyna að fá gestinn til að fara, opnaði gluggann í svefnherberginu og ryksugaði allt hátt og lágt, og lét öllum íllum látum, ekki varð ég vör við gestinn þann dag þannig að ég var himinsæl um kvöldið þegar ég lagðist upp í rúm sigri hrósandi að hafa endurheimt rúmið mitt. Ekki endist sú sæla lengi því þegar ég lagðist á koddann byrjuðu þessi líka brjáluðu læti í #%&//$$ gestinum. Og auðvitað hlóp ég fram skellti á eftir mér og svaf í sófanum AFTUR. Daginn eftir ákvað ég aftur að reyna að losa mig við gestinn en án árangurs, það er greinilega gott að vera í svefnherberginu mínu því gesturinn vildi bara alls ekki fara, um kvöldið barst mér liðsauki, Elva og Ólöf mættu á svæðið. Eftir langa stund og mikið pepp og margar tilraunir til að hjóla í gestinn ákvað Ólöf að vera hetja, setti klút fyrir andlit sitt og mokkavetlinga á hendur og arkaði inní herbergi vopnuð kústi!! Hún hjólaði í gestinn af miklu afli og öskraði “ÉG SKAL DREPA ÞIG HELVÍTIÐ ÞITT”, eftir langan tíma og mikið öskur heyrðist ennþá zzzzzzzzz, og loksins ákvað Ólöf að sleppa vopninu (kústinum) og hlaupa út því það var orðið nokkuð ljóst að þessu gestur væri ódrepandi og mjög ákveðinn í að eiga heima í herberginu mínu.
Nú voru góð ráð dýr, hvað átti ég að gera?? Selja íbúðina? Sofa í sófanum það sem eftir er? En svo fékk Elva mín snilldarhugmynd, hringja í lögguna!
Hingað mættu 2 lögregluþjónar í fullum skrúða og örkuðu inní svefnherbergið mitt vopnaðir glasi og blaði! Eftir langa stund komu þessir heiðurmenn út sigrihrósandi með RISA RANDAFLUGUNA í glasi! Þetta hefur án efa verið aðalabrandarinn á stöðinni í nokkra daga og við erum núna þekktar sem flugu stelpurnar.
Eftir þetta tók ég afdrifaríka ákvörðun annaðhvort flyt ég til Alaska þar sem alltaf er kalt og engar helvítis flugur eða ég næ mér í mann sem getur drepið flugur..... læt ykkur vita þegar ég er búin að ákveða hvort verður
Kær kveðja
Katrín gestrisna