Góðan daginn.

Í dag er 2. nóvember og í dag eru 14 ár síðan síðan ég lenti í skelfilegustu reynslu lífs mín, þetta er reynsla sem markeraði mig mjög mikið og mótaði mig, og og á stóran hlut í hvernig manneskja ég er.

Núna undanfarið hef ég hugsað mjög mikið um missir og sorg, hver dagurinn á fætur öðrum hefur komið þar sem maður minnist ákveðinna atburða, t.d. 24. okt hefði amma átt afmæli, 26. okt voru 10 ár frá snjóflóðinu á Flateyri, 27. okt var afmælisdagurinn hans Ágústar bróður og núna í dag eru 14 ár síðan hann dó. En ég reyni að passa mig að festast ekki í því að hugsa um það sem ég hef misst og hvað lífið getur verið grimmt, heldur reyni ég að hugsa um hvað ég hef eignast og hvað lífið getur verið yndislegt og gott. Það er nóg fyrir mig að líta á litlu kraftaverka prinsessuna mína, sjá hana brosa og hlægja og sjá fallegu stóru bláu augun hennar ljóma þá finn ég svo sterkt hvað lífið getur verið gjöfullt og gott. Ég er svo rík og lánsöm að eiga 3 yndisleg, falleg börn og dásamlega fjölskyldu og yndislega vini og það er það sem maður á að hugsa um og rækta sambandi við þau og njóta þess að hafa þau á meðan maður hefur þau!!
Og vera þakklátur og ég er svo innilega þakklát og ég er líka þakklát fyrir þá reynslu sem hef, þó svo að missir sé alltaf mjög erfiður þá getur maður á vissan hátt nýtt sér hann til góðs, og ég tel að ég hafi gert það og fyrir vikið sé ég sterkari, betri og þakklátari manneskja.

Jæja þetta var ansi djúpt í dag, gæti kannski skýrst af því að ég er komin í verknám á geðdeild ;)

Núna eru Ágúst Helgi, Kristín Birna og mamma farin vestur þannig að ég og Nóní minn erum bara alein í kotinu, við ætlum að kveikja á kertum og hafa það kósí í kvöld.

Hafið það gott, verið þakklát og glöð yfir öllu því sem lífið gefur.

kærar kveðjur
Katrín

    Katrin @ 16:11